Μερικές φωτογραφίες που φαίνεται το  rudder  , μέχρι να βρω ποιο λεπτομερείς φωτογραφίες

 Δοκιμών και ψαρέματος συνέχεια .

Το scupper box είναι ουσιαστικά μια κατασκευή , που επιστρέφει τα νερά που πιθανά θα μπουν στον χώρο του κωπηλάτη , ή απ το κουπί ή από το κύμα .
Βασική προϋπόθεση  για να συμβεί αυτό είναι το πάτωμα του cockpit ναι είναι ψηλότερα από την ίσαλο γραμμή , του σκάφους .
Με τα 100+ κιλά μου  το πάτωμα είναι 2 cm κάτω απ την επιφάνεια , οπότε έχω 2cm νερό στα πόδια μου .
Με κωπηλάτη 80+ kgr δεν μπαίνει νερό από το scupper και ότι μπει από την κωπηλασία , επιτρέπει γρήγορα στη θάλασσα .( ή την λίμνη  ) . Εγώ επειδή δεν προβλέπεται να χάσω κιλά , θα βάλω μια ανεπίστροφη βαλβίδα , στην τρύπα του scupper box..

Λοιπόν έπεσε στο νερό χθες . 
Εγώ φυσικά κατενθουσιασμένος , αν η διάρκεια της δοκιμής περιορισμένη .
Δεν μπορώ να έχω αντικειμενική άποψη , και επειδή δεν έχω εμπειρία από καγιάκ ,αλλά κυρίως επειδή δεν θα μπορούσα να είμαι αντικειμενικός κριτής , λόγω της σχέσης μου με το σκάφος.  
Σε γενικές γραμμές και σε σύγκριση μένα πλαστικό bic που δοκίμασα πρόσφατα.

• Είναι το ίδιο σταθερό
• Πιθανότατα αρκετά ποιο γρήγορο . ( με τον dimkatso στο κουπί . το gps έγραψε 10 χλμ/ώρα
• Στρίβει δύσκολα , οπότε η κατασκευή του  rudder θα ακολουθήσει .
• Με μένα στο κάθισμα  ( 105kg) το νερό στο κοκπιτ είναι 2 cm !! 
   Με κωπηλάτη λίγο πάνω από 80 kgr δεν μπαίνει νερό . ( άρα πρέπει να χάσω κιλά , αν δεν θέλω να είμαι συνέχεια βρεγμένος .)  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  

Επιτέλους ΤΕΛΟΣ
τέλος λοιπόν μετά από αρκετούς μήνες. 

Αύριο , το πρώτο βρέξιμο.
Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, 

Καλό μήνα .
το εργαστήριο , καθαρίστηκε, σκουπίστηκε και σφουγγαρίστηκε σχολαστικά .
Σκουπίστηκε το καυακ με βρεγμένο και στεγνό πανί .
Και ήρθε η ώρα για 6 χέρια βερνίκι πολυουρεθάνης .
Η διαδικασία που ακολούθησα για να κερδίσω μέρες και με δεδομένο ότι μπορώ να περνώ το επόμενο χέρι 12 ώρες μετά  , είναι ένα χέρι , πρωί-πρωί και το βράδυ τρίψιμο ,με 400άρι βρεγμένο γυαλόχαρτο και πέρασμα το επόμενο
Οι παρακάτω φώτο από το πρώτο χέρι .
Ανακούφιση .

Στην αυλή λοιπόν
η διαδικασία είναι να ρίξω από 250ml εποξικής ρητίνης , τόσο στην πλώρη , όσο και στην πρύμνη εσωτερικά , αφού έγινε λίγο παχύρρευστη ( σαν σιρόπι περίπου ) με την χρήση Silica.

Χορταστικό μέγεθος .

Αφού έπεσε το τρίψιμο "της αρκούδας "   και πριν το βερνίκι , χρειάζεται να μπει αρκετή κόλλα τόσο στην πλώρη , όσο και στην πρύμνη  .εσωτερικά . Αυτό δημιουργεί συμπαγή άκρα . Προϋπόθεση λοιπόν να μπει η κόλλα με το καγιάκ σε όρθια θέση .  
Οπότε το καγιακ βγήκε για πρώτη φορά στο φως του ήλιου .πάντα από το παράθυρο , αφού δεν γίνεται ούτε λόγος να βγει απ την πόρτα . 

Συνέχεια στην κατασκευή. 

Τέλος και με το glassing του καταστρώματος.

Φτάσαμε αισίως στην σελίδα 82  του manual.

 Άλλες 9 σελίδες  και τέρμα     

Φυσικά έγινε και μια μικρή "εικαστική " παρέμβαση  με  3-4  maori χελωνίτσες και ένα ψαροσκελετό . 

το κατάστρωμα  κολλήθηκε , οπότε πριν το υαλούφασμα εχει τρίψιμο . Πολύ τρίψιμο
Η εικόνα ειναι σχεδόν απογοητευτική . Εδώ , αρχίζουν να μου μπαίνουν ιδέες . 
Αν το αποτέλεσμα είναι άσχημα . το καγιακ , θα βαφεί , για να μην φαίνεται η άσχημη επιφάνεια .

Αλλά προχωράμε και οψόμεθα